Czy wiesz, że? Ciekawostki związane ze zdrowym stylem życia.

Czy wiesz, że czyn­niki anty­ży­wie­niowe to zmora naszych cza­sów? Spo­ży­wa­nie 5–6 posił­ków dzien­nie nie jest konieczne? A plan tre­nin­gowy powi­nien być czę­ścią roz­bu­do­wa­nego makro­cyklu?

Dzi­siej­szy wpis, a dokład­nie infor­ma­cje w nim zawarte w więk­szo­ści nie są mojego autor­stwa, jest to garstka infor­ma­cji wynie­sio­nych z ostat­niej edy­cji Kon­fe­ren­cji PEI.

Współ­cze­sna dieta bogata jest w czyn­niki anty­ży­wie­niowe – tyka­jące bomby zega­rowe:

Cukier, skon­den­so­wana fruk­toza (syrop z agawy), syrop glu­ko­zowo-fruk­to­zowy, cukier inwer­to­wany, glu­ten, lek­tyny, goitro­geny, lak­toza, białka mleczne, kwasy tłusz­czowe uwo­dor­nione, pesty­cydy, metale cięż­kie, dodatki do żyw­no­ści (barw­niki, prze­ciw­zbry­la­cze, zagęst­niki, wzmac­nia­cze smaku i zapa­chu, sub­stan­cje sło­dzące).

Post, a posiłki 5–6 razy dzien­nie.

Poniż­sze zda­nia doty­czyły stricte postu, acz­kol­wiek jed­no­cze­śnie faj­nie oba­lają mit zwią­zany z koniecz­no­ścią jedze­nia 5–6 posił­ków dzien­nie.

Ludzie ciało jest świet­nie przy­go­to­wane do radze­nia sobie z sytu­acją braku dostępu do poży­wie­nia. W tym okre­sie nastę­puje zmiana sub­stratu ener­ge­tycz­nego z glu­kozy na tłuszcz. Czyli to nie głów­nie białka mię­śniowe wyko­rzy­sty­wane są w okre­sie postu, a wła­śnie zapas tkanki tłusz­czo­wej.

Meta­bo­lizm zwal­nia? Tak, ale dopiero po 60h postu.

Jakość jedze­nia ma zna­cze­nie.

Upie­ra­nie się w kon­cep­cji, iż kalo­ria jest rów­nia kalo­rii, musimy pamię­tać, że oprócz ener­gii pocho­dzą­cej z bia­łek, tłusz­czy i węglo­wo­da­nów, nasz orga­nizm, aby odpo­wied­nio funk­cjo­no­wać potrze­buje jesz­cze wita­min, mikro i makro­ele­men­tów, oraz błon­nika. Aby zapew­nić dowóz tych związ­ków, nie możemy pole­gać na prze­two­rzo­nym jedze­niu o wyso­kiej gęsto­ści kalo­rycz­nej. Dobór jako­ściowy pro­duk­tów żyw­no­ścio­wych może w spo­sób istotny oddzia­ły­wać na stan jeli­to­wego eko­sys­temu.

Zasada pro­gre­syw­nego prze­cią­ża­nia mię­śni.

Teore­tycz­nie, żeby popra­wiać formę, nie musimy cią­gle tre­no­wać na maksa i na 100%. Klu­czem jest makro­cykl.

Makro­cykl to struk­tura cza­sowa pro­cesu tre­nin­go­wego. Mówiąc pro­ściej, jest to pół­roczny, roczny (lub inny-spe­cjalny) pro­gram tre­nin­gowy, gdzie mamy obrany cel główny i dokład­nie opi­sana drogę do jego osią­gnię­cia. (Temat roz­winę w osob­nym wpi­sie).

Chro­niczny stres – kon­se­kwen­cje:

Nie­rów­no­waga hor­mo­nalna, zabu­rze­nie rów­no­wagi ana­bo­liczno-kata­bo­licz­nej w kie­runku kata­bo­li­zmu, pro­blem z utrzy­ma­niem masy mię­śniowej w kie­runku reduk­cji, zmniej­sze­nie syn­tezy ami­no­kwa­sów, zubo­że­nie w pro­te­iny dotyka także serce i kości, insu­li­no­opor­ność zmarszczki, trą­dzik, hipo­gli­ke­mia, osła­bie­nie układu tra­wien­nego i odpor­no­ścio­wego, osła­bie­nie pamięci, kon­cen­tra­cji, moż­li­wo­ści poznaw­czych, zabu­rzona kon­wer­sja hor­mo­nów tar­czycy.

Rolo­wa­nie.

Dobry rol­ler powi­nien być twardy i naj­le­piej, jakby był gładki. Wszel­kie wypustki, kolce itp. na powierzchni rol­lera osła­biają jego dzia­ła­nie.

autorzy: Jakub Mauricz, Michał Wrzosek, Michał Dachowski, Tomasz Słodkiewicz, Paulina Ihnatowicz, Emilia Ptak-Kasica